Στις 11 Δεκεμβρίου, το Spazio Nobile at Home άνοιξε την έκθεση, Ζωντανή Ικεμπάνα, προσκαλώντας τον καλλιτέχνη της Ikebana Jozef Prelis Seihô να δημιουργήσει μια ζωντανή εγκατάσταση των Ikebanas σε μια επιλογή από βάζα κατασκευασμένα από καλλιτέχνες και σχεδιαστές της γκαλερί όπως οι François Azambourg, Marie Corbin, Nathalie Dewez, Garnier & Linker, Katherine Huskie, Isaac Monté, Piet Stockmans, Kiki van Eijk, Joost van Bleiswijk & Philipp Weber. Αυτή η εγκατάσταση λουλουδιών διαλόγου με συλλεκτικά έπιπλα, αντικείμενα και έργα τέχνης. Θα υπάρξει ένα finnisage την Κυριακή 22 Ιανουαρίου με δύο ζωντανές παραστάσεις που θα γιορτάσουν το τέλος αυτής της μοναδικής έκθεσης αλλά προορίζονται επίσης να συμπέσουν με την επερχόμενη Κινεζική και Ιαπωνική Πρωτοχρονιά και τον εορτασμό τους για την επερχόμενη Άνοιξη. Εδώ, ο Jozef Prelis Seihô μιλάει για το τι κάνει αυτή την εγκατάσταση Ikebana και γιατί είναι Ikebana.
Χωρίς να θέλω να φανώ προκλητικός θα μπορούσα να πω ότι το Ikebana είναι αυτό που κάνουν οι Ikebanists. Αυτό εξηγεί την τεράστια ποικιλία αυτού που βλέπουμε με το όνομα Ikebana, όπως εφαρμόζεται από εκατοντάδες διαφορετικά σχολεία, το καθένα με τη δική του προσέγγιση. Αρχικά υπήρχαν οι πολύ επίσημες, στυλιζαρισμένες ρυθμίσεις για ιερούς χώρους, μια παράδοση που εξακολουθούσε να ασκείται από τη Σχολή Ikenobo από τον δέκατο έκτο αιώνα στην Ιαπωνία. Αντίθετα, κατά τη διάρκεια του εικοστού αιώνα η Sogetsu ξέφυγε από τη φόρμα και άρχισε να φτιάχνει γλυπτικές δημιουργίες ελεύθερου στυλ, χρησιμοποιώντας ακόμη και όλα τα είδη μη λουλουδιών υλικών όπως μέταλλο ή πλαστικό. Εδώ, τα λουλούδια και τα κλαδιά γίνονται αφηρημένες γραμμές, χρώμα, μάζα… Το σχολείο μου, η Ohara, χρονολογείται από τον δέκατο ένατο αιώνα, όταν τα δυτικά λουλούδια εισήχθησαν στην Ιαπωνία. Για μένα χαρακτηρίζεται από επιστροφή στη φύση, προσεκτική παρατήρηση της φύσης και μεγάλο σεβασμό προς τη φύση. Ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών των διαφορετικών προσεγγίσεων είναι ο Χώρος. Εργασία με χώρο. Παραδοσιακά λέμε ότι στην Ikebana ο χώρος αντιπροσωπεύει το 75% και τα λουλούδια μόνο το 25%. Ή όπως εξήγησε κάποτε ένας Ιάπωνας δάσκαλος, «Στην Ikebana, για να εκφράσουμε την ομορφιά των λουλουδιών, δεν τακτοποιούμε τα λουλούδια αλλά τον χώρο γύρω τους». Νομίζω ότι αυτό είναι πολύ αλήθεια. Θα μπορούσα να πάω ακόμη και ένα βήμα παραπέρα: ο ρόλος της Ikebana είναι να προσκαλεί το χώρο, να κάνει ορατό τον χώρο, να ζωντανεύει τον χώρο. Κατά μία έννοια, μέσω του Ikebana «δημιουργούμε» χώρο.
Ο χώρος επιτρέπει στα διάφορα στοιχεία να σχετίζονται μεταξύ τους. Είναι αυτές οι σχέσεις που είναι σημαντικές για τη δημιουργία ισορροπίας ή αρμονίας, όχι τόσο τα στοιχεία από μόνα τους. Θέλω να δημιουργήσω μια ατμόσφαιρα όπου τα διαφορετικά έργα από τους σχεδιαστές και τους καλλιτέχνες που παρουσιάζει η γκαλερί θα μπορούσαν να αρχίσουν να επικοινωνούν στον χώρο. Αντί να προσπαθώ να προσθέσω τη δήλωσή μου ως «καλλιτέχνης», αναζητώ πιθανότητες όπου μπορεί να γίνει μια συζήτηση. Στο τέλος γίνεται ένα είδος χορού…
Η λέξη Ikebana σημαίνει «ζωντανό λουλούδι» και στα Ιαπωνικά θα μπορούσε επίσης να διαβαστεί ως «η ανάσα του λουλουδιού». Ειναι ΑΥΤΟ ορμή που εκφράζει η Ikebana. Το Ikebana είναι κίνηση σε ακινησία. Θα μπορούσα να αναφέρω τον Pierre Soulages «C’est ce que je fais qui m’apprend ce que je cherche», (κάνοντας αυτό ανακαλύπτω τι ψάχνω). Για μένα αυτό είναι απαραίτητο στο Ikebana. Δεν επιβάλλω το έργο μου στα λουλούδια, αλλά μαθαίνω να τα ακούω. Μου λένε τι χρειάζεται στην κατάσταση για να δείξουν την ομορφιά τους. Δεν τα χρησιμοποιώ για να εκφράσω τον εαυτό μου ή κάποιες προκατειλημμένες ιδέες για την ομορφιά! Είμαι εδώ για να τους βοηθήσω να εκδηλώσουν τη ζωτική τους δύναμη στο έπακρο.
Ένας δάσκαλος του Zen Tea είπε κάποτε για την τακτοποίηση πάλη (απλά λουλούδια για την ιαπωνική τελετή τσαγιού), «Απλώς ξεφεύγω από τη μέση και αφήνω τα λουλούδια να μιλήσουν».
Και εκεί μπαίνει στο παιχνίδι η σκληρή και πολύωρη προπόνηση στην πειθαρχία της Ικεμπάνα. Όσο είμαστε κολλημένοι στις δικές μας ασχολίες, έννοιες, φιλοδοξίες, το μόνο που κάνουμε είναι απλώς να προσθέτουμε στη σύγχυση. Οι αυστηρές μορφές της Ikebana μας βοηθούν να ξεπεράσουμε αυτή τη νεύρωση, αυτό το είδος επιπολαιότητας. Χρησιμοποιείτε μόνο ό,τι είναι απαραίτητο, αυτό που χρειάζεται στην κατάσταση, όχι αυτό που φαντάζεστε. Ταυτόχρονα, βλέπεις ότι όλα έχουν τη θέση τους, τίποτα δεν πρέπει να πεταχτεί, να πεταχτεί. Η παράδοση του Ζεν μιλάει για «να βλέπεις τα πράγματα όπως είναι». Μέσω της πειθαρχίας ελέγχετε οποιαδήποτε μορφή πιθανής διαφυγής από την πραγματικότητα. Σε όλους τους κλάδους του Ζεν υπάρχουν τρία στάδια μαεστρίας ως καλλιτέχνη. Το πρώτο SHU σημαίνει να μαθαίνεις: αντιγράφεις ακριβώς και ατελείωτα αυτό που κάνει ο δάσκαλός σου. Το δεύτερο HA είναι να ξεφύγεις: «ξεμαθαίνεις» όλα όσα νομίζεις ότι έχεις μάθει πριν. Τέλος, το τρίτο RI σημαίνει υπέρβαση: ξεπερνάς οποιαδήποτε από τις μορφές και βρίσκεις το δικό σου στυλ, τη δική σου φωνή. Παραδοσιακά λέγεται ότι κάθε στάδιο διαρκεί περίπου δέκα χρόνια, άρα η μαθητεία σου διαρκεί τριάντα χρόνια! Σπουδάζω και εξασκώ την Ikebana για λίγο περισσότερο από 25 χρόνια τώρα, αλλά έχω ακόμα πολλά να «ξεμάθω»…
www.spazionobile.com
@spazionobilegallery
