Είναι δύσκολο να ξεφύγεις από τον κορονοϊό αυτές τις μέρες. Όλοι παρακολουθούν τις ειδήσεις, διαβάζουν τις εφημερίδες και παρακολουθούν σε πραγματικό χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πανικός είναι η λέξη.
Αλλά είμαι ο μόνος που παρατηρεί αυξανόμενη επιθετικότητα; Προφανώς όλοι όσοι παρακολούθησαν ένα πάνελ με μερικούς αμφιβόλου καλεσμένους είναι ειδικοί αυτές τις μέρες. Και φαίνεται ότι τα σκληρά επιχειρήματα αυξάνονται. Οι δύσκολες καταστάσεις πάντα βγάζουν τα χειρότερα μέσα μας, υποθέτω.
«Είναι απλά μια γρίπη…»
«Κλείσε τα όλα! Σκεφτείτε τους ηλικιωμένους».
«Γιατί οι πολιτικοί δεν κάνουν τίποτα;»
“Η ψυχαγωγία και η φιλοξενία χρειάζονται την υποστήριξή σας τώρα!”
«Δεν σκοπεύω να ακυρώσω τα ταξίδια μου ή να σταματήσω να προγραμματίζω. Σκεφτείτε την οικονομία».
«Έχω τη νόσο xyz. Γιατί είναι όλοι τόσο εγωιστές και εξακολουθούν να φεύγουν;»
«Ο πολιτικός xyz είναι τόσο απογοητευμένος. Χρειαζόμαστε ισχυρούς ηγέτες τώρα, όχι αυτό!».
Θα μπορούσα να συνεχίζω και να συνεχίζω. Το Twitter είναι επί του παρόντος γεμάτο από tweets με ένα gazillion retweet και likes που μοιράζονται ένα ευρύ φάσμα απόψεων. Έχω δει ακόμη και κάμποσες αιτήσεις.
Εδώ είναι το θέμα: Πολλοί από αυτούς έχουν δίκιο με τον τρόπο τους. Και θέλω να έχετε επίγνωση ότι αυτή είναι η ώρα να μαζευτείτε και να μην μισείτε ο ένας τον άλλον για διαφορετικές απόψεις. Αντ ‚αυτού, και στο πνεύμα του ταξιδιού, ίσως χρησιμοποιήστε το χρόνο για να σχεδιάστε το ταξίδι μιας ζωής?
Γιατί;
Γιατί μας επηρεάζει όλους. Και όπως φαίνεται τώρα, Ο κορωνοϊός δεν θα εξαφανιστεί σύντομα.
Και αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι αυτές τις ώρες. Καθώς όλοι επηρεάζονται, όλοι θα έχουν τη μοναδική τους άποψη για τα πράγματα.
Πολλοί άνθρωποι ανησυχούν για την υγεία τους αυτή τη στιγμή. Ειδικά οι ηλικιωμένοι. Και αν ήμουν πάνω από 60, μάλλον θα ανησυχούσα και εγώ. Αυτός ο ιός σκοτώνει. Κάποιοι από αυτούς κυριολεκτικά φοβούνται για την ίδια τους τη ζωή και γι‘ αυτούς κανένα μέτρο δεν θα μπορούσε να είναι πολύ αυστηρό.
Αυτή η κρίση δεν αφορά μόνο την πρόληψη των λοιμώξεων
Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν άνθρωποι σαν εμένα. Με τις τρέχουσες ταξιδιωτικές απαγορεύσεις, ολόκληρη η επιχείρησή μου (δηλαδή αυτό το blog) σταμάτησε. Καθώς όλες οι όπερες είναι επίσης κλειστές αυτή τη στιγμή, το να δουλεύω περισσότερο στις κριτικές όπερας που γράφω δεν είναι επίσης μια επιλογή.
Τώρα, μπορείς να πεις: Λοιπόν, Norman, θα το ζήσεις, αλλά οι άνθρωποι κυριολεκτικά πεθαίνουν εκεί έξω αυτή τη στιγμή!
Αληθής.
Αλλά δεν είμαι σίγουρος αν η επιχείρησή μου θα επιβιώσει από αυτήν την κρίση.
Οπότε, φυσικά, ο κόσμος ανησυχεί για αυτό. Και δεν είμαι ο μόνος που σκέφτεται έτσι.
Θα πληρώσει η κυβέρνηση; Υπόσχονται. Θα καταφέρουν όμως να το κρατήσουν; Μπορεί. Θα δούμε. Αλλά θα υπάρξουν εκατομμύρια άνθρωποι που θα ζητήσουν υποστήριξη πολύ σύντομα. Και μην ξεχνάτε ποτέ ότι υπάρχει ένα σαφής συσχέτιση μεταξύ του προσδόκιμου ζωής και του πλούτου σας. Έτσι, μια ύφεση σημαίνει πολλά βάσανα και θάνατο επίσης. Και οι άνθρωποι έχουν δίκιο να ανησυχούν για αυτό!
Πολλές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν ήδη χρεοκοπία και δεν έχει καν ξεκινήσει ακόμα. Χώρες όπως η Ιταλία, η Γαλλία και η Γερμανία υπόσχονται μεγάλα κομμάτια χρημάτων για να σώσουν τις επιχειρήσεις «ό,τι κι αν χρειαστεί», αλλά ορισμένες κυβερνήσεις στην πραγματικότητα δεν έχουν καν αυτά τα χρήματα (έτσι, θα «πληρώσουν» μέσω του πληθωρισμού και της υποτίμησης του τα περιουσιακά στοιχεία του πληθυσμού).
Κατά ειρωνικό τρόπο, βλέπω πολλούς ανθρώπους να φωνάζουν για σκληρές καραντίνες και τους πολιτικούς να «κάνουν επιτέλους κάτι» τώρα, διαμαρτυρόμενοι για τις δραματικές συνέπειες των αιτημάτων τους σε ένα χρόνο εξίσου δυνατά.
Και μετά υπάρχει το γεγονός ότι Η εύρεση μιας θεραπείας για τον κορωνοϊό και ένα κατάλληλο εμβόλιο μπορεί να διαρκέσει 6 μήνες – αν είμαστε γρήγοροι.
Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί αν μπούμε σε καραντίνα για 3 ή 6 μήνες; Τι θα γίνει με όλους αυτούς τους καλλιτέχνες, ελεύθερους επαγγελματίες, ιδιοκτήτες ξενοδοχείων, αεροπορικές εταιρείες και τους υπαλλήλους τους; Θα είναι πέρα από καταστροφικό.
Αυτή τη στιγμή, οι γιατροί λένε ότι πρέπει να αποτρέψουν την υπερφόρτωση των νοσοκομείων. Δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την απόφαση ποιον ασθενή θέλουν να σώσουν και ποιος πρέπει να πεθάνει.
Αλλά η κατάσταση μάλλον δεν θα αλλάξει πολύ γρήγορα. Απλώς δεν έχουμε την υποδομή για να αυξήσουμε τα κρεβάτια εντατικής θεραπείας σε λίγες μέρες. Ούτε θα υπάρξει θεραπεία ή εμβόλιο γύρω στο Πάσχα.
Και οι τρέχουσες καραντίνες καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη την επίτευξη αυτών των στόχων. Εδώ στη Γερμανία έκλεισαν σχολεία και νηπιαγωγεία. Αυτό σημαίνει ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο ενήλικες πρέπει ξαφνικά να φροντίζουν ανηλίκους στο σπίτι – ανάμεσά τους νοσοκόμες, γιατροί, ιολόγοι και άλλα άτομα που χρειάζονται για την καταπολέμηση αυτής της κρίσης. Άτομα που δεν μπορούν να δουλέψουν μόνο από το σπίτι.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι η καραντίνα μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι η καλύτερη λύση. Η κοινωνική απόσταση φαίνεται να είναι καλύτερη λύση.
Τρομακτικοί καιροί μπροστά
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι ότι σε τέσσερις εβδομάδες, κάποιος ίσως πρέπει να αποφασίσει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει.
Όταν οι τουρίστες σταματούν να έρχονται, το $8,3 τρισ (!!!) η ταξιδιωτική βιομηχανία θα αποτύχει. Η Lufthansa, ένας από τους μεγαλύτερους αερομεταφορείς στον κόσμο, ήδη φαίνεται ότι υπάρχει ανάγκη για κρατική βοήθεια. Με περισσότερα να έρθουν, ειδικά καθώς ολόκληρη η βιομηχανία εξακολουθεί να ανακάμπτει από το Πτώχευση της Thomas Cook.
Πολλές αεροπορικές εταιρείες, ξενοδοχεία, εταιρείες κρουαζιέρας προσφέρουν ευέλικτες ημερομηνίες κράτησης και πολύ γενναιόδωρες πολιτικές επιστροφής χρημάτων. Έχω δει ακόμη και πελάτες να παραπονιούνται ότι δεν το πήραν. Φαίνεται να το ξεχνάνε αυτό η αεροπορία είναι μια εξαιρετικά ανταγωνιστική επιχείρηση. Αν και αυτές οι εταιρείες μπορεί να είναι μεγάλες, οι πόροι τους είναι πολύ πεπερασμένοι. Σύντομα θα βρεθούν σε μια θέση όπου απλά δεν μπορούν να επιστρέψουν χρήματα.
Ο κλάδος επί του παρόντος δείχνει εξαιρετική καλή θέληση από απόγνωση, όχι επειδή μπορούν να το αντέξουν οικονομικά. Οι ευέλικτες ημερομηνίες κράτησης θα εισφέρουν μόνο κάποια βραχυπρόθεσμη ρευστότητα στην αγορά. Αλλά εάν αυτό συνεχιστεί για περισσότερους από 2 μήνες, ο κλάδος θα έχει πουλήσει τη μελλοντική δυναμικότητά του κάτω από το κόστος συντήρησης, ενώ ταυτόχρονα θα καταπνίγει τις πιθανές ταμειακές ροές επειδή πρέπει πρώτα να εξυπηρετήσει τους πελάτες που ακυρώθηκαν τα ταξίδια τους τώρα.
Λάβετε υπόψη σας ότι η η αποτυχία θα είναι πιο ακραία στις αναπτυσσόμενες χώρες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στο σκληρό νόμισμα που φέρνουν οι ξένοι στη χώρα τους. Για πολλούς από αυτούς, το να μην έχουν δουλειά σημαίνει κυριολεκτικά ότι αντιμετωπίζουν μια υπαρξιακή κρίση ή ακόμα και την πείνα. Πολλοί από αυτούς μπορεί ακόμη και να προσπαθούν να λάβουν μικροπιστώσεις, και έτσι θα μπορούσαν επιδεινώνουν άθελά τους την κατάσταση. Και όσοι έχουν ήδη δάνειο, δεν θα μπορούν να το αποπληρώσουν. Δεν ακούγεται κάτι σπουδαίο; Τότε ρίξτε μια ματιά στο φρικιαστικό ποσοστό αυτοκτονιών.
Επίσης, να θυμάστε ότι οι πλούσιοι επηρεάζονται λιγότερο. Και δεν μιλάω να κάνετε την καραντίνα του μέσου δισεκατομμυριούχου σας σε ένα γιοτ. Εάν δεν είστε προγραμματιστής λογισμικού στη Silicon Valley, αλλά μια σερβιτόρα στο τοπικό εστιατόριο, δεν μπορείς να δουλέψεις από το σπίτι! Έτσι, αυτό σημαίνει είτε μεγαλύτερη πιθανότητα να μολυνθείτε είτε θα χάσετε εισόδημα εάν υπάρξουν απολύσεις ή αποφασίσετε να μείνετε στο σπίτι.
Στο τελευταίο μου ταξίδι στην Αίγυπτο, είδα πολλούς αχινούς και πολύ απελπισμένους πωλητές αναμνηστικών. Είχα ένα παιδί που μου πίκρανε το μήλο που έδωσα σε ένα άλογο που πεινάει γιατί «θα μπορούσε να το είχε φάει μόνο του!». Αλλά τότε ήταν που έρχονταν ακόμη τουρίστες. Ήταν «μόνο» μια πτώση ίσως 50% μετά την αιγυπτιακή επανάσταση. Όχι τελεία. Ωστόσο, μπορείτε να δείτε τις συνέπειες.
Οι άνθρωποι θα αρχίσουν να πεθαίνουν πολύ σύντομα – με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Χιλιάδες πρόσφυγες προσπαθούν αυτή τη στιγμή να φύγουν από τη Συρία. Αλλά με τη μισή Ευρώπη (με τη γειτονική Ιορδανία και το Ισραήλ να προηγούνται) ετοιμάζει ένα πλήρες κλείσιμο, οι πιθανότητες επιβίωσης αυτών των ανθρώπων μειώθηκαν ξαφνικά δραματικά. Ήταν όλα τα νέα στην Ευρώπη μόλις πριν από 3 εβδομάδες. Σήμερα, κανείς δεν τους αναφέρει καν.
Οι πρόσφυγες και τόσοι άλλοι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θα μπορούσαν να αντιμετωπίζουν έναν πολύ πραγματικό θάνατο για κάθε άτομο που φωνάζει για δραστικά μέτρα καραντίνας. Δεν λέω ότι αυτές οι καραντίνες και τα κλειστά σύνορα είναι η λάθος βραχυπρόθεσμη απόφαση. Δεν είμαι ο ειδικός εδώ.
Λέω ότι κάποιος θα πρέπει να πάρει κάποιες φρικτές αποφάσεις πολύ σύντομα.
Είναι σίγουρα έξυπνο να ρωτάς ιολόγους αυτές τις μέρες. Αλλά είναι εξίσου σημαντικό να ρωτήσετε την οικονομία, τη βιομηχανία φιλοξενίας, τον αναπτυσσόμενο κόσμο, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τις ΜΚΟ κ.λπ.. Πρέπει όλοι να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να προσπαθήσουν να βρουν την καλύτερη λύση, παρόλο που αυτό θα σημαίνει θυσίες για ΟΛΟΥΣ.
Πολλοί άνθρωποι μιλούν σαν να είμαστε ακόμα στο σημείο όπου μπορούμε να αποτρέψουμε περαιτέρω θανάτους. Σκέφτονται μόνο το περίπου 1% (χωρίς σκληρούς αριθμούς ακόμα) που θα πεθάνουν αφού έχουν μολυνθεί. Αλλά, ρεαλιστικά μιλώντας, είμαστε ήδη στο σημείο που πρέπει να αποφασίσουμε ποιος θα υποφέρει. Εσείς? Ή εγώ?
Κάτι που με επαναφέρει στην εισαγωγή μου. Επηρεάζονται όλοι σε όλο τον κόσμο – ανεξάρτητα από το αν είστε άρρωστοι ή δεν έχουν υπάρξει ακόμη κρούσματα στην πολιτεία σας. Θα νιώσετε τις συνέπειες.
Ξέρω ότι η κατάσταση είναι δύσκολη. Αλλά η συσσώρευση χαρτιού τουαλέτας σαν ζόμπι νεκρών εγκεφάλων δεν θα το λύσει. Τόσα πολλά φαίνονται σίγουρα. Και η διάδοση της μοναδικής άποψής σας (ανεξάρτητα από το ποια πλευρά είναι αυτή) αριστερά, δεξιά και μπροστά δεν θα βοηθήσει επίσης. Ο καθένας έχει την άποψή του. Είμαστε όλοι μάζι σε αυτο.
Επειδή αυτή η κατάσταση είναι τόσο απίστευτα δύσκολη, δεν πρόκειται μόνο για το κλείσιμο της δημόσιας ζωής. Μάλλον δεν πρόκειται να υπάρξει μια απλή λύση όσο κι αν επιθυμείτε να υπάρχει. Επομένως, μην πέφτετε σε κανέναν που κηρύττει διαφορετικά.
Αντίθετα, προσπαθήστε να είστε λίγο πιο κατανοητοί. Και ίσως αντισταθείτε στην παρόρμηση να μοιραστείτε τη γνώμη σας για λίγο ή, χειρότερα, προσβάλλετε τους άλλους επειδή βρίσκονται σε διαφορετική βάρκα από εσάς. Οι φόβοι τους είναι εξίσου αληθινοί για αυτούς με τους δικούς σας.
Πάνω από όλα, αγαπητοί πολεμιστές του πληκτρολογίου, να θυμάστε ότι πολιτικοί, νοσηλευτές, γιατροί και ένα σωρό άλλα άτομα αντιμετωπίζουν αυτήν τη στιγμή την πιο δύσκολη κατάσταση στην καριέρα τους. Δεν χρειάζονται τις φωνές σας για να τους αποσπάσει την προσοχή. Αυτοί είναι οι ειδικοί, ας αποφασίσουν. Και αν πάρουν λίγο επιπλέον χρόνο, τότε μάλλον και αυτό έχει λόγο, ε; Πρόκειται για την καταπολέμηση μιας πανδημίας και όχι για να σας ενημερώνουμε για τον τρέχοντα αριθμό θανάτων κάθε 5 δευτερόλεπτα
Αν μείνουμε όλοι μαζί, είμαι σίγουρος ότι θα το περάσουμε και αυτό. Η ανθρωπότητα έχει επιβιώσει χειρότερα. Αυτό δεν είναι το τέλος του κόσμου, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να μετατρέψουν αυτή την κατάσταση σε κόλαση.
Νορμανδός
ΥΓ: Έχετε ένα μήνυμα αγάπης να μοιραστείτε; Μη διστάσετε να σχολιάσετε αυτήν την ανάρτηση ιστολογίου!
